POECI I POETKI

Anja Zag Golob – słoweńska poetka, redaktorka w wydawnictwie VigeVageKnjige, felietonistka i tłumaczka. Do tej pory opublikowała cztery niezależne zbiory poezji, za które otrzymała trzy nagrody i cztery nominacje. Zostały przetłumaczone na cztery języki, a poszczególne utwory lub cykle na jeszcze kilka innych. Regularnie publikuje magazyny oraz jest gościnią na odczytach w kraju i za granicą, a ostatnio uczestniczy ze swoją poezją także w projektach międzygatunkowych (muzyka improwizowana, malarstwo). Mieszka i pracuje między Lublaną a Mariborem.

Harri Hertell poeta, menedżer kultury, DJ i organizator wydarzeń poetyckich. Opublikował siedem książek poetyckich, książkę non-fiction o poezji performatywnej oraz cztery nagrania poezji słowa mówionego. Ostatnie wiersze Hertella dotyczą zwłaszcza rodzicielstwa i relacji ludzi Zachodu z naturą. Jego pierwsza książka poetycka dla dzieci zostanie opublikowana jesienią 2022 roku. Wiersze poety zostały przetłumaczone na kilka języków, a on sam występował w wielu krajach europejskich. Pracuje również jako instruktor poezji performatywnej. Hertell otrzymał nagrodę Uusimaa Art Prize w 2021 roku. W 2008 roku założył również zespół Helsinki Poetry Connection.

Barbara Korun – urodzona 23 maja 1963 r. w Lublanie, ukończyła studia słoweńskie i literaturę porównawczą na Uniwersytecie w Lublanie. Następnie przez 18 lat pracowała jako nauczycielka w szkołach średnich w Lublanie. W SNG Nova Gorica przez rok zajmowała się public relations, jako wykładowczyni i dramaturżka pracowała w SNG Drama przez trzy lata. Obecnie działa na własny rachunek w kulturze jako poetka.

Za swój pierwszy zbiór poezji Ostrina miline (1999) otrzymała nagrodę 15. Słoweńskich Targów Książki za najlepszy debiut. Następnie wydała zbiory poezji Zapiski iz podmizja (2003), Razpoke (2004), w 2010 roku otrzymała nagrodę Golden Bird Award za cykl poetycki Monologi oraz nagrodę Veronika Award za zbiór Pridem takó (2011). Jej kolejny zbiór poezji, Čečica, disturbed by love (Čečica, turbata d’amore, 2014), powstał w ramach projektu Topolovo Station/Stazione di Topolò. Szósta kolekcja, Vmes (2016), została nominowana do nagrody Veronika Award. Jej najnowszy, siódmy zbiór, Idioritmija, został opublikowany w 2021 roku przez KUD AAC Zrakogled Koper i Stowarzyszenie Artystyczne Hyperion Koper i nominowany do nagrody Jenko 2021.

W 2004 roku wyreżyserowała monodram Lenče Ferenčaka Gospa Judit, zaadaptowany z Ivana Cankara. Wraz z perkusistą Zlatko Kaučičem w 2006 roku nagrała płytę Vibrato tišine z wierszami Srečko Kosovela.

Márton Simon – poeta, tłumacz i wykonawca poezji slamerskiej. Studiował estetykę i literaturę, a w 2023 roku uzyska tytuł magistra japonistyki. Publikuje wiersze od 2004 roku i wydał cztery tomy poezji: Songs for 3:45 AM (2010), Polaroids (2013), Fox Wedding (2018) i At Night in the Kitchen I Wanted to Talk to You (2021). Jego debiutancki zbiór został przetłumaczony na język angielski przez Timeę Sipos i wydany przez Offending Adam Press w USA. Otrzymał wiele nagród i stypendiów literackich: Móricz Zsigmond Scholarship (2011), Horváth Péter Literary Scholarship (2019) oraz stypendium Visegrad Literary Residency Program (2017). Jego wiersze były tłumaczone na niemiecki, polski, duński, turecki, bułgarski i arabski. Mieszka i pracuje w Budapeszcie na Węgrzech.

Natalia Karjalainen występuje jako poetka słowa mówionego i tworzy wydarzenia poetyckie dla młodych ludzi. W 2021 roku była członkinią zespołu zajmującego się poetyckim wideo dla grupy aktywistów klimatycznych Climate Move. W 2019 roku wygrała konkurs pisarski zorganizowany przez magazyn kulturalny Libero i organizację polityczną Left Youth of Finland. Oprócz poezji zajmuje się projektowaniem oświetlenia w teatrze i pracą na planie filmowym jako asystentka oświetlenia. Uczyła się w średniej szkole sztuk scenicznych i w szkole pisania scenariuszy. Jako poetka inspiruje się akwenami, wysokimi miejscami, rewolucjami i różnymi rodzajami bólu.

Riikka Simpura autorka zbioru poezji Painottomuus (“Nieważkość”, 2022). Pracuje jako redaktorka naczelna Tuli & Savu, magazynu poetyckiego skupiającego się głównie na literaturze współczesnej i eksperymentalnej.

Venla Maijanen (występuje pod pseudonimem Helmi Valkee). Pisała wiersze od dzieciństwa, a piosenki zaczęła tworzyć osiem lat temu. Ukończyła studia jako autorka piosenek w 2022 roku. Komponuje smutną muzykę na ukulele i lubi pisać o wielkich uczuciach delikatnie jak piórko. Dzieli się swoimi wierszami na TikToku i Instagramie, a obecnie pisze swój pierwszy zbiór poezji. Helmi Valkee wydała do tej pory jedną piosenkę zatytułowaną „Lasinukke”, co tłumaczy się jako „Szklana lalka”. Wiosną ukażą się trzy single, a w czerwcu 2023 roku EP ka pod tytułem „Purkka” („Guma”).

Aatos August Ketvel młody poeta sceniczny z Helsinek i artysta estradowy. Przez lata występował w całej Finlandii i samodzielnie opublikował kilka płyt z muzyką towarzyszącą poezji. Ketvel pisze politycznie ukierunkowaną poezję o płci, kinie i gniciu owoców, a także występuje z nią w intensywny, pełen pasji sposób.

Simo Nieminen raper i producent, pracujący pod pseudonimami scenicznymi Gynä i Suurimot. Rytm, dźwięk i zabawny język są kluczowymi elementami jego poezji. Nieminen uzyskał tytuł magistra literatury na Uniwersytecie w Jyväskylä i specjalizuje się w kreatywnym pisaniu i rapoterapii. Artyzm społeczny i współpraca ze szkołami są ważnymi elementami jego zawodu. Obecnie Nieminen jest artystą społecznym w pełnym wymiarze w regionie Sastamala.

Emma Leppo fińska poetka i artystka słowa mówionego. Występuje na żywo i wirtualnie w różnych miejscach oraz podczas wydarzeń kulturalnych. Jest wiceprzewodniczącą Poetry Week Association w Runoviikko i redaktorką magazynu poetyckiego Poetry Week. Jest także gospodynią i główną producentką comiesięcznego wydarzenia TkuÖpenMic.

Tihana Smiljanić ukończyła studia na Wydziale Filologicznym (językoznawstwo ogólne). Pracuje w content marketingu. Nagrodzona w konkursie First Book 2021 SKC Kragujevac za zbiór „When it’s sunny again”. Jej wiersze były publikowane w internetowych magazynach literackich, takich jak Libartes, Afirmator, XXZ magazine, Astronaut oraz w antologii PPM Enclave Tajni grad.

Stevi Kalombo fotograf, który z pasją wyraża siebie poprzez poezję. Posiada kwalifikacje zawodowe w dziedzinie mediów i ekspresji wizualnej. Stevi Kalombo, znany również pod pseudonimem artystycznym Stesiuy, kresuje niezapomniane chwile dla czytelników lub słuchaczy, w których myśli zaczynają „tonąć” w emocjach. Tematy obejmują różne kwestie dotyczące jego samego, społeczeństwa i kultur, a wnosi w nie przesłanie z głębi swojego serca.

Kati Hiltunen fińska poetka z tytułem magistra komunikacji i antropologii kulturowej. Uczyła poezji i kreatywnego pisania na Uniwersytecie JYU. Opublikowała dwie książki poetyckie.

Kirsikka Vaahtera posiada podstawową edukację Viita Academy w zakresie sztuk literackich dla dzieci i młodzieży. Była redaktorką naczelną magazynu Larus grupy harcerskiej Tampereen Lokit. Ukończyła Viita Academy School for Authors, Centrum Edukacji Dorosłych Regionu Tampere  (sztuka literacka).  Jest absolwentką Uniwersytetu Sztuki w Helsinkach, Akademii Teatralnej, aktualnie w trakcie programu pisania.

Agnieszka Wolny-Hamkało – urodzona w 1979. Poetka, autorka powieści, sztuk teatralnych i książek dla dzieci. Autorka antologii opowiadań, jak również kuratorka Międzynarodowego Festiwalu Opowiadania. Nominowana do Nagrody Literackiej Gdynia za Spamy miłosne, laureatka nagrody PS IBBY za Lato Adeli (Książka Roku 2019). Nominowana do nagrody Literacka Podróż Hestii za powieść Po śladach. Redaktorka przełożonych przez Zofię Bałdygę czeskich Sąsiadek. Tłumaczka ukraińskiej poetki Hanny Osadko (wyd. Pogranicze). Redaktorka i współzałożycielka społeczno-poetyckiego pisma Zakład. Jej sztuki były wystawiane m.in. w Teatrze Polskim, Teatrze Dramatycznym im. Szaniawskiego, Teatrze Muzycznym Capitol, Teatrze Grotowskiego (w ramach MFO). Dzień dobry wszyscy umrzemy zekranizowano w cyklu Teatroteka. Doktorantka IBL PAN. Członkini zespołu badawczego Archiwum Kobiet IBL PAN. Od trzech lat prowadzi interdyscyplinarne seminaria humanistyczne we Wrocławiu. Naukowo zajmuje się kampem w nowej poezji polskiej.

Barbara Klicka – poetka, prozaiczka, kuratorka wydarzeń literackich i kulturalnych. Debiutowała jako poetka w 2000 roku, w 2012 wydała książkę same same (Instytut Mikołowski) nominowaną do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius. W 2015 ukazała się książka nice (WBPiCAK), za którą otrzymała Silesiusa i Nagrodę Literacką Gdynia. W 2017 napisała poemat sceniczny Elementarz, który został wystawiony na scenie Teatru Narodowego w Warszawie w reżyserii Piotra Cieplaka. W 2020 roku opublikowała powieść Zdrój (Wydawnictwo WAB), która została nominowana do Nagrody Literackiej Gdynia i do Nagrody Conrada oraz przełożona na sześć języków. W 2021 roku ukazała się książka poetycka allel (Wydawnictwo jot). Jest stałą felietonistka Dialogu. Kuratorka i/lub współtwórczyni wielu przedsięwzięć artystycznych  i literackich m.in projektu Nowy Tajny Detektyw, festiwalu Podlasie SlowFest (w latach 2017-19), czy Festiwalu Europejski Poeta Wolności (od 2019 r.). Pracowała również jako redaktorka w kwartalniku o żydowskiej literaturze i sztuce Cwiszn. Przez wiele lat współtworzyła największą polską bibliotekę internetową WolneLektury.pl. Od 2022 członkini kapituły Nagrody Literackiej Gdynia.

Bartłomiej Majzel, urodzony w 1974. Poeta, dziennikarz radiowy, podróżnik, recenzent literacki, krytyk muzyczny i wieloletni organizator imprez artystycznych. Przez ponad 20 lat pracownik Instytucji Kultury Ars Cameralis w Katowicach, w ramach której współtworzył jeden z pierwszych interdyscyplinarnych festiwali w Polsce Festiwal Ars Cameralis, odpowiadając za wydarzenia literackie oraz muzyczne. Współtwórca m.in legendarnej imprezy poetyckiej odbywającej się przez 25 lat w Katowicach pn. Zbieg Poetycki NaDziko. W roku 2020 stworzył w Zagłębiowskiej Mediatece w Sosnowcu międzynarodowy, interdyscyplinarny cykl festiwalowy Przestrzeń Słowa. Opublikował 5 tomów poetyckich. Otrzymał m.in. Nagrodę Czterech Kolumn Literackich, był też nominowany do Paszportów Polityki. Publikował w wielu czasopismach i antologiach polskich i zagranicznych. Jego wiersze tłumaczone były m.in. na angielski, walijski, szwedzki, włoski, bułgarski, serbski, czeski, słowacki, słoweński. Reprezentował Polskę na wielu międzynarodowych festiwalach literackich m.in. w Słowenii, Luksemburgu, Walii, Anglii i w Ukrainie. Jest współtwórcą Trupy Poetyckiej NaDziko. Przez 16 lat prowadził autorską audycję muzyczną Karawana w Radiu eM. Współpracował z Programem Drugim Polskiego Radia.

Jakub Kornhauser – urodzony w 1984. Poeta, eseista, tłumacz, redaktor, literaturoznawca. Współzałożyciel i pracownik Ośrodka Badań nad Awangardą przy Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, adiunkt na Wydziale Filologicznym UJ. Opublikował szereg książek poetyckich. Autor i redaktor kilkunastu monografii naukowych, a także książek eseistycznych. Redaktor wielu antologii i opracowań. Przekładał na polski m.in. książki Dumitru Crudu, Gherasima Luki, Henriego Michaux, Gellu Nauma, Miroljuba Todorovicia, ostatnio kobalt Claudiu Komartina. Zastępca redaktora naczelnego czasopisma naukowego Romanica Cracoviensia, redaktor prowadzący czterech serii wydawniczych (awangarda/rewizje – Wydawnictwo UJ; Rumunia Dzisiaj – Universitas; wunderkamera – Instytut Mikołowski; Najnowsze Literatury Romańskie – scriptum). Laureat Nagrody im. Wisławy Szymborskiej (2016) za Drożdżownię, Nagrody Znaczenia (2021) za Premie górskie najwyższej kategorii, nominowany do wielu innych nagród (Nagroda Literacka Gdynia oraz Nagroda im. Wisławy Szymborskiej – dwukrotnie, Europejski Poeta Wolności, Nagroda Orfeusz).

Joanna Bociąg – urodzona w 1989. Absolwentka filologii polskiej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, artystka, animatorka kultury, redaktorka, laureatka XXV Konkursu im. J. Bierezina, autorka książki Boję się o ostatnią kobietę (2020). Przez kilka lat związana z Wydawnictwem WBPiCAK w Poznaniu, obecnie Sekretarz Zarządu Fundacji Wisławy Szymborskiej oraz Nagrody im. Wisławy Szymborskiej.

Maciej Bobula. Zamieszkały jedną nogą w Polsce, drugą w Danii chłopek-nieroztropek, autor książek wierszem i prozą.

Magdalena Kicińska – redaktorka naczelna „Pisma. Magazynu Opinii” i wiceprezeska Fundacji Pismo. Reporterka i laureatka Grand Press 2017 w kategorii „wywiad”. Autorka książek: “Pani Stefa” (Czarne, 2015), “Środki transportu” (Wydawnictwo Literackie, 2019) współautorka (z Marcinem Dziedzicem) książki “Teraz ’43. Losy”(Wielka Litera, 2018). We wrześniu 2021 roku ukazała się książka, którą napisała z Agnieszką Jucewicz, “Dom w butelce. Rozmowy z Dorosłymi Dziećmi Alkoholików”.

Patrycja Sikora – poetka, pisarka. Urodzona w Wieruszowie w 1989 roku. Za debiutancki tom Instrukcja dla ludzi nie stąd (WBPiCAK 2020) nominowana do Paszportów Polityki 2020. Wielokrotna laureatka slamów poetyckich. Publikowana i tłumaczona na języki. Redaktorka kwartalnika literackiego Strona Czynna, antologii wierszy Jak długo będziemy musieli i Biji Rojava!.

Urszula Zajączkowska – poetka, pisarka, prof. SGGW, pracuje w Samodzielnym Zakładzie Botaniki Leśnej. Bada wzrost, anatomię, aerodynamikę oraz biomechanikę roślin. Artystka wideo. Autorka trzech książek poetyckich („Atomy”, „minimum”, „Piach”) i jednej eseistycznej, „Patyki, badyle”. Felietonistka „Dwutygodnika”. Mieszka w Wołominie.

Małgorzata Lebda (ur. 1985) – dorastała w beskidzkiej wsi Żeleźnikowa Wielka. Autorka sześciu książek poetyckich, w tym nagradzanych tomów Matecznik (Stypendium im. Stanisława Barańczaka) i Sny uckermärkerów (Nagroda Literacka Gdynia 2019), ostatni z tomów Mer de Glace nagrodzono Nagrodą im. Wisławy Szymborskiej, a także znalazł się w finale Nagrody Poetyckiej Silesius. Jej książki ukazały się w tłumaczeniu na języki: serbski, włoski, ukraiński, czeski, słoweński. Naukowczyni. Felietonistka. Animatorka kultury. Ultramaratonka. We wrześniu 2021 roku przebiegła – w ramach poetycko-aktywistycznego gestu – dystans 1113 kilometrów, biegnąc od źródeł rzeki Wisły do jej ujścia do Bałtyku. Pracuje nad debiutem prozatorskim. Mieszka w Krakowie i coraz częściej poza nim.

Radmila Petrović dorastała w Stupčevići niedaleko Arilje. Jest absolwentką Wydziału Ekonomii w Belgradzie, gdzie ukończyła również studia magisterskie. Jako laureatka 42. Limskich Wieczorów Poetyckich opublikowała zbiór wierszy „Miris zemlje”(„Zapach ziemi”) (Dom kultury “Pivo Karamatijević”, Priboj, 2014), a jako zwyciężczyni 22. konkursu poetyckiego “Desanka Maksimović” zbiór “Cellulose Rock and Roll” (SKZ i Valjevo Gymnasium, Valjevo, 2015). Jest prezentowana w antologiach, czasopismach krajowych i międzynarodowych. Brała udział w licznych festiwalach i odczytach poezji w całej Europie. Jej trzeci zbiór poezji “Moja mama zna šta se dešava u gradovima”(„Moja mama wie, co się dzieje w miastach”), opublikowany przez PPM Enklava wczesnym latem 2020 roku i sprzedany w ponad 9 000 egzemplarzy, znalazł się na krótkiej liście prawie wszystkich lokalnych nagród poetyckich oraz w finale regionalnej nagrody “Stjepan Gulin”. Ten sam zbiór został opublikowany w Macedonii w dwóch wydaniach, a w przygotowaniu są niemieckie i polskie. Jej poezja została przetłumaczona na angielski, francuski, grecki, włoski, słoweński, hiszpański, hebrajski, albański, bułgarski i inne języki. Brała udział w rezydencjach pisarskich w Skopje (Reading Balkans), Berlinie (S. Fischer Stiftung), Wiedniu (Q21), Prisztinie (READ) i Sofii (Traduka).

Veronika Dintinjana – poetka, tłumaczka, chirurżka. Najlepsza autorka Festiwalu Młodej Literatury Urška 2002; rycerka Turnieju Poetyckiego i zwyciężczyni 6. Slamu Poetyckiego w Lublanie w 2008 roku, kiedy to zdobyła nagrodę za najlepszą debiutancką powieść na 24. Słoweńskich Targach Książki za książkę Rumeno gori grm forsycij. W 2017 r. jej druga książka poetycka, V suhem dok, została nominowana do nagrody Veronika Award of the City of Celje i  nagrody Critic’s Sieve przyznawanej przez Stowarzyszenie Słoweńskich Krytyków Literackich, zaś Stowarzyszenie Słoweńskich Pisarzy przyznało jej nagrodę Jenka za najlepszy zbiór poezji ostatnich dwóch lat. W ramach KUD, Kentaver od 16 lat organizuje regularne odczyty poezji i festiwal Mlade rime, które działają jako platforma dla poetyckich głosów młodych i jeszcze nie uznanych autorów. Do 2016 r. Mlade rime odbywał się w autonomicznej strefie Metelkov w Menza pri Korit, od 2016 do 2020 r. w Modre koto na terenie dawnej fabryki rowerów Rog, a od 2020 do dziś w zagrodzie Vodiko. Dla KUD Kentaver przez dwa lata z rzędu organizowała i prowadziła warsztaty poetyckie dla młodych poetów. Tłumaczy głównie poezję amerykańską i irlandzką. Oto jej przekłady wybranych wierszy Louise Glück (MK, 2011, 2020, 2021), Denise Levertov (KUD Kentaver, 2014), Ciarana O’Driscolla (KUD France Prešeren, 2013) oraz esejów Ursuli K. Le Guin ( KUD Apokalipsa, 2007). Niepublikowane utwory ze spuścizny Pabla Nerudy zostały wydane we współpracy z Christi Dintinjana w 2018 w wydawnictwie Cankar pod tytułem Dotykam twoich stóp w cieniu.

Dejan Koban – zaczął pisać wiersze w 1996 roku. W 1997 roku opublikował swój pierwszy zbiór poezji, Tebi. Po raz pierwszy przeczytał swoje wiersze w szkole przed sześcioma osobami. Następnie, w 1998 roku, napisał do tej pory niepublikowaną książkę zatytułowaną Pobesenla pračešno čistih sozl. Potem stworzył jeszcze siedem książek do 2008 roku, niektóre zgubił, a niektóre wyrzucił do kosza. W 2008 roku samodzielnie opublikował książkę Motyle pod presją. Potem przyszły Aranżacje (LUD Šerpa, 2013), Częstotliwości pustych przestrzeni (LUD Šerpa, 2016), Klastrfak (LUD Šerpa, 2020). W przyszłym roku wydawnictwo Goga opublikuje książkę pre_več, która będzie zawierać 55 piosenek-tatuaży. Jego piosenki zostały przetłumaczone na piętnaście języków i występował w całej Słowenii, Chorwacji,, Serbii, Słowacji, Czechach, Polsce, Niemczech, Austrii, Włoszech, Hiszpanii, Francji, Luksemburgu i Irlandii. Jako interpretator własnych tekstów pracuje w zespole poezji dźwiękowej nevemnev, z którym w 2018 roku wydali album zatytułowany Čisto malo ljudi. Od 2017 roku jest jednym z redaktorów kolekcji książek poetyckich Sončnica, vsa nora od dlave, która jest publikowana przez wydawnictwo Hiša poezija. Jego książki były trzykrotnie wybierane na festiwal krytyki poetyckiej Pranger. W 2016 roku zdobył tytuł Rycerza Poezji za wiersz Lajanje na Turnieju Rycerskim Poezji wydawnictwa Pivec w Mariborze. Organizuje i prowadzi nieformalną spółdzielnię artystyczną Ignor oraz festiwal o tej samej nazwie, współorganizuje slam poetycki Mismo tu!, organizuje nocne odczyty poezji Mating dragonflies in the dark. Pod koniec 2021 roku założył wydawnictwo zajmujące się wyłącznie poezją o nazwie Black Box. Do tej pory opublikowało dziewięć zbiorów poezji. Pracuje i mieszka w Lublanie.

Ana Svetel – ukończyła II Liceum Ogólnokształcące i Konserwatorium Muzyki i Baletu w Mariborze, a następnie studia w 2012 roku, zaś w 2016 roku uzyskała tytuł magistra na Wydziale Etnologii i Antropologii Kulturowej na Wydziale Sztuki UL. W latach 2016-2022 była zatrudniona jako młoda badaczka, a od 2022 r. pracuje jako badaczka i asystentka w tej samej instytucji. Współpracuje również z Instytutem Innowacji i Rozwoju UL oraz Wydziałem Nauk Społecznych. Jej obszar zainteresowań to antropologiczne badania krajobrazu, środowiska, światła i ciemności, pogody, miejsc odosobnionych, atmosfery i języka. Regionalnie koncentruje się na Europie Północnej i Alpach Słoweńskich. Jest współprzewodniczącą Grupy Roboczej Młodych Badaczy SIEF, członkinią rady redakcyjnej SED Herald Library i magazynu Svetovi. Współredagowała liczne antologie i współorganizowała kilka krajowych i międzynarodowych letnich szkół antropologicznych oraz obozów badawczych. Za swoją pracę otrzymała nagrodę 2022 Emerging Scholar przyznawaną przez sieć badawczą OnSustainability. Opublikowała dwa zbiory poezji (Lepo in prav, 2015; Marmor, 2022) i jedną książkę z krótką prozą (Dobra družba 2019). Zbiór poezji Lepo in prav był nominowany do debiutu roku, Dobra družba do nagrody Novo mesto, a Marmor do nagrody Veronika. Brała udział w kilku rezydencjach literackich (Split, Zagrzeb, Hrisey, Caernarfon, Kubed) i była gościem licznych festiwali poetyckich w całej Europie (Grecja, Portugalia, Dania, Chorwacja) i Słowenii (Dni Poezji i Wina, Żywa Literatura).

Jej opowiadania i wiersze zostały przetłumaczone na ponad dziesięć języków i były prezentowane w antologiach. Poetka publikuje comiesięczne felietony w sobotnim dodatku Večera.

Lidija Dimkovska – urodzona w 1971, w Macedonii. Jest poetką, pisarką, badaczką literatury obcojęzycznej i mniejszościowej oraz tłumaczką literatury słoweńskiej i rumuńskiej na język macedoński. Od 2001 roku mieszka w Lublanie. Opublikowała siedem zbiorów poezji, trzy powieści, jeden pamiętnik i zbiór opowiadań oraz zredagowała cztery antologie. Jej utwory zostały przetłumaczone na wiele języków obcych, otrzymała szereg nagród, w tym macedońskie nagrody za najlepszy debiut poetycki, dwukrotnie za najlepszy utwór prozatorski i wreszcie za najlepszy zbiór poezji, rumuńskie nagrody Poesis i Tudor Arghezi, niemiecką nagrodę Huberta Burdy, albańsko-macedońską nagrodę Naima Frasheriego, nagrodę Unii Europejskiej w dziedzinie literatury, europejską nagrodę poetycką dla Petara Krdu, a w Słowenii Puchar Nieśmiertelności – Velenjica. Brała udział w wielu spotkaniach literackich, odczytach i rezydencjach na całym świecie. Jej książki Nobel przeciwko Noblowi, pH neutralne dla życia i śmierci, Czarno na białym, Ukryta kamera, Rezerwat życia i Non-Oui, wkrótce także Marginal state, zostały opublikowane w słoweńskim tłumaczeniu Aleša Mustara.

Denis Škofič – urodzony w 1985 r. Jest poetą, pisarzem i krytykiem literackim. Ukończył Wydział Sztuk Pięknych w Mariborze na kierunku język słoweński i literatura. Publikuje w różnych magazynach literackich oraz innych mediach drukowanych i internetowych. W 2013 roku miał swój debiut poetycki, Sprehajalec ptic, w wydawnictwie Beletrina, który spotkał się z wyjątkowym przyjęciem zarówno czytelników, jak i krytyków, i został nominowany do nagrody Jenka oraz recenzji krytycznej. Na początku 2018 roku wydawnictwo Cankar opublikowało jego drugi zbiór poezji – Seganje, z którym wszedł na szerszą listę nominowanych do nagrody Jenka. Jego opowiadania znalazły się w antologii Międzynarodowego Festiwalu Literatury Alpe Adria zatytułowanej Vrane, čečkarije in confetti (Litera, 2017) oraz w antologii Fifty selected short stories by authors born after 1980 (Dialogi, 2019). W 2014 roku był gościem festiwalu refleksji i tłumaczenia poezji – Pranger, a także kilkakrotnie był finalistą turnieju poetyckiego, który wygrał w 2019 roku. W tym samym roku był gościem międzynarodowego festiwalu Stih u region w Zagrzebiu i rezydentem międzynarodowego projektu The Ulysses’ Shelter. W ramach tego projektu opublikowano również trójjęzyczną antologię z wierszami uczestników. Brał udział w projekcie tłumaczeniowym między Słowenią, Czechami i Słowacją, którego rezultatem była antologia: Slovenian-Czech-Slovak Poetic Republic (Centrum Literatury Słoweńskiej, 2020). Na początku 2021 r. greckie wydawnictwo Thraka opublikowało tłumaczenie zbioru Seganje, zatytułowane Βουτιές. Jego wiersze zostały przetłumaczone na język angielski, węgierski, chorwacki, macedoński, czeski, słowacki i grecki.

Stanka Hrastelj – poetka i pisarka Stanka, opublikowała do tej pory trzy zbiory poezji i dwie powieści. Za swoją twórczość literacką otrzymała kilka nagród, w tym niebieskiego ptaka za najlepszą powieść (2012), tytuł Rycerza Poezji (2007), nagrodę za najlepszy debiut powieściowy (2005) oraz tytuł najlepszej młodej poetki Słowenii (2001). Poszczególne wiersze i fragmenty prozy zostały przetłumaczone i opublikowane w ponad dwudziestu językach świata. Jest stałym gościem rezydencji artystycznych, festiwali literackich i wydarzeń w przestrzeni międzynarodowej. To autorka okładek, redaktorka, felietonistka, organizatorka wydarzeń kulturalnych, moderatorka, mentorka kreatywnego pisania. Członkini Stowarzyszenia Słoweńskich Pisarzy i Słoweńskiego PEN Center. Wolny strzelec w dziedzinie kultury od 2009 roku.

Pino Pograjc – urodzony w 1997 roku, jest obecnie na ostatnim roku studiów magisterskich literatury angielskiej i porównawczej na Wydziale Sztuk Pięknych w Lublanie. Dorastał w Kamniku, gdzie po raz pierwszy przeczytał swoje wiersze przed publicznością na konkursach poezji slamowej i kilkakrotnie wygrał. Jest  obecny w antologii Srca v igri i Mimobežnica. W 2022 r. został członkiem jury selekcyjnego Festiwalu Filmowego LGBT w Lublanie. W 2022 r. wydawnictwo Črna skrinjica opublikowało jego debiut poetycki Trgetanje, za który otrzymał nagrodę za najlepszy debiut literacki, przyznawaną w ramach Słoweńskich Targów Książki.

Tina Kozin – urodzona w 1975 roku w Lublanie. W 2003 roku ukończyła studia magisterskie na Wydziale Sztuk Pięknych w Lublanie, specjalizując się w literaturze porównawczej i teorii literatury. W 2002 roku otrzymała nagrodę Prešeren za pierwszą pracę dyplomową, Fikcjonalność jako specjalna forma modalności. Pracuje jako redaktorka w redakcji kulturalnej Radia Słowenia; jest inicjatorką i współredaktorką kolekcji książek Stopinje, wydawanej w ramach stowarzyszenia literacko-artystycznego Literatura. W latach 2012-2021 była współredaktorką wydania książkowego Litterae Slovenicae, opublikowanego przez Stowarzyszenie Pisarzy Słoweńskich. Za swoją pracę krytyczną w 2007 roku otrzymała nagrodę Stritar dla najlepszego młodego krytyka, przyznawaną przez Stowarzyszenie Pisarzy Słoweńskich. Do tej pory opublikowała trzy książki poetyckie: Człowiek z pięcioma podeszwami (Litera, 2010, książka została włączona do festiwalu Pranger); Odgłosy (LUD Literatura, 2014); Nebo pod vodo (Litera, 2020, nagroda Veronika za najlepszą książkę poetycką minionego roku, nominacja do nagrody Critic’s Sito i nominacja do nagrody Jenka). Ostatnio poświęca się również pisaniu scenariuszy i librett – jest współautorką scenariusza dokumentalnego słuchowiska radiowego Voice of the Jackal (nominacja i wyróżnienie specjalne na festiwalu Prix Italia 2021), współautorką libretta opery elektroakustycznej IDEN (nominacja na festiwalu Prix Italia 2020) oraz autorką scenariusza dźwiękowo – poetyckiego wydarzenia Daljave (prezentowanego na Prague Quadrennial 2019).

Katarina Gomboc Čeh – urodzała się w 1993 roku. Obecnie jest nauczycielką języka słoweńskiego i rosyjskiego jako młoda badaczka na Uniwersytecie w Nowej Goricy, studiuje językoznawstwo ogólne i uczy języka ukraińskiego na kursach wieczorowych na Wydziale Sztuki Uniwersytetu w Lublanie. Jest autorką dwóch zbiorów poezji. Niepewność pomimo została opublikowana w 2018 roku przez Javne sludos za działalność kulturalną, czyli rok po tym, jak wygrała Festiwal Młodej Literatury Urska. W 2020 roku ukazała się jej druga książka, dwujęzyczny słoweńsko-włoski zbiór poezji We settled in fabrics/Ci siamo insediati nei tessuti. Została opublikowana przez kolektyw Robida z Wenecji w Słowenii, gdzie latem 2019 roku poetka była gościnią na krótkiej rezydencji literackiej. Publikowała swoje wiersze w kilku czasopismach (Poetikonu, Litru jezika, Novébel) i na różnych stronach internetowych (LUD Literatura, AirBeletrin). Oprócz poezji piszę również prozę. Jest stałą felietonistą magazynu Outsider, redaktorką naczelną listopadowej gazety wydawanej w Nowej Goricy oraz członkinią Stowarzyszenia Słoweńskich Pisarzy.

André Ferenc – urodzony w 1992, w Rumunii. Poeta slamowy, tłumacz literacki, redaktor magazynu literackiego Lától z Târgu Mureș. W ciągu ostatnich 10 lat wystąpił na ponad 200 wydarzeniach literackich i slamach poetyckich. Jest zaangażowany w pomoc wschodzącym talentom, prowadzi alternatywne zajęcia literackie i warsztaty w języku węgierskim, rumuńskim i angielskim. W latach 2014-2018 był prezesem Koła Literackiego Bretter György (dziś: Bréda Ferenc). W latach 2016-2019 był redaktorem magazynu literackiego Helikon z Klużu-Napoki. Jest redaktorem Hervay Könyvek (seria książek) i hmm-pamphlets (seria chapbooków). Członek Beatwándor i audiowizualnego performansu poetyckiego. W 2014 r. wygrał pierwsze węgierskie mistrzostwa poezji slamowej w Transylwanii, od tego czasu otrzymał liczne nagrody za wiersze slamowe, twórczość literacką i tłumaczenia. W 2021 r. zdobył nowo utworzone stypendium MasterCard Altotótárs oraz nagrody jury międzynarodowego festiwalu literackiego PesText. Jego najnowsza książka została wydana w wydawnictwie Jelenkor i zatytułowana kepler horoszkópírás közben letér a pályájáról.

Orsolya Fenyvesi – urodzona w1986 roku. Jest nagradzaną węgierską poetką i tłumaczką mieszkającą w Budapeszcie. Jej zbiory poezji obejmują The Animals in the Mirrors (2013) i Siege (2015), książki z poezją eksperymentalną i esejami, The spectacle/Commentaries (2018) i Always in the Beginning (2022). Jej pozycja dla dzieci AllMagicWood została również opublikowana w 2022 roku. Ostatnie tłumaczenia to Autobiography of Red Anne Carson (2017, Magvető, Budapeszt) oraz wiersze z Live or Die Anne Sexton. Jej poezje zostały przetłumaczone na język angielski, niemiecki, serbski, rumuński i turecki.

Mónika Ferencz – urodzona w 1991 roku w Budapeszcie. Od 2013 publikuje wiersze w różnych czasopismach, a od 2015  także przekłady. Jej pierwszy tomik poezji, Hátam mögött dél, został opublikowany wiosną 2017 roku i zdobył nagrodę Junior Belletrist 2019 Award. Jej druga książka poetycka, Búvárkodás haladóknak, została wydana w 2021 roku.

Anna Vados – poetka i psycholożka mieszkającą w Budapeszcie. Urodziła się w Székesfehérvár na Węgrzech w 1993 roku. Jej pierwszy zbiór poezji zdobył nagrodę Petri György w 2021 roku i został opublikowany przez Magveto Publishing w 2022 roku. Reprezentowała Węgry na Europejskim Festiwalu Poezji 2021 w Londynie.

Ádám Vajna – urodzony w 1994 roku. Jego pierwszy zbiór poezji, Oda ukazał się w 2018 roku i otrzymał nagrodę Makói Medáliák dla najlepszego debiutu. Opublikował swój drugi tomik poezji egyébként is, mit akarhatott itt az őrgróf? w 2022 roku. Obecnie pracuje nad powieścią wierszowaną o XIX-wiecznym nowozelandzkim ornitologu, za którą otrzymał stypendium literackie Mastercard. Tłumaczy z języka norweskiego i pracuje jako redaktor w kilku magazynach literackich. Pracuje również nad doktoratem z literatury, koncentrując się na współczesnej norweskiej i węgierskiej poezji politycznej.

Szilveszter Veszprémi – poeta, bloger, organizator społeczności, opublikował swój pierwszy tomik wierszy w 2022 r. pod tytułem Helyek, ahol öröm vár. Urodzony w Peczu, mieszkający w Szegedzie od 2015 r., w 2022 r. ukończył studia magisterskie z literatury stosowanej. Od tego czasu organizator społeczności w Megálló Közösségi Ház w Szegedzie. Szczerze wierzy, że literatura i organizowanie społeczności byłyby nie do pomyślenia bez siebie nawzajem: członek Törzsasztal Műhely, która jest obecnie platformą dla wielu młodych miejskich inicjatyw literackich. Jest jednym z założycieli bloga Eközben Szegeden i moderatorem A jövő olvasóköre, gdzie ludzie spotykają się co miesiąc, aby dyskutować o znaczeniu świadomości ekologicznej w kontekście rozrywkowych lektur literackich. Obecnie pracuje nad swoją drugą książką, w której chce oddać głos postaciom z romskiej tradycji baśniowej, dając im własny głos poprzez sytuacje poetyckie.

András Toroczkay – urodzony w 1981 roku. Ukończył PPKE-BTK. Specjalizował się w literaturze węgierskiej i komunikacji. W 2006 roku zdobył nagrodę Arany Vitorla na stronie Dokk Irodalmi Kikötő. Jego pierwszy zbiór wierszy nosił tytuł Napfényvesztés. Pojawił się na w 2010 roku. Wiosną 2015 roku ukazał się zbiór opowiadań Búcsú Éhestől. Kilka miesięcy później ukazał się drugi zbiór wierszy. Nosił on tytuł A labirintusból haza. Został wybrany na krótką listę nagrody literackiej Horváth Péter. Pierwsza powieść – zatytułowana Boldog emberek – została opublikowana w 2021 roku. Znalazła się na liście 50 najlepszych książek 2021 roku. Könyves Magazin umieścił ją na 26. miejscu. Najnowsza książka to zbiór opowiadań zatytułowany Mondd, hogy nem bolondultam meg. Czytelnicy mogą regularnie znaleźć jego prace (wiersze, opowiadania, bajki dla dzieci) w czasopismach literackich, antologiach i innych miejscach. Pisze również recenzje książek do tygodników (Magyar Narancs, 168Óra itp.). Główne zainteresowania to postrzeganie czasu i rzeczywistości.

Ágota Katona – urodziła się w Balassagyarmat w 1989 roku i ukończyła studia na Wydziale Estetyki Węgierskiej Uniwersytetu Eötvös Loránd. W latach 2010-2017 była redaktorką magazynu kulturalnego FÉLOnline. W 2017 roku zdobyła nagrodę specjalną w konkursie tłumaczeń poezji Węgierskiej Narodowej Biblioteki Języków Obcych. Jej pierwszy tomik: Kezdetben, mégis vihar, 2021, Fiatal Írók Szövetsége.

József Keresztesi – urodzony w 1970 roku. Poeta, krytyk, redaktor. W latach 2001-2007 pracował jako redaktor czasopisma literackiego Jelenkor, później był wolnym strzelcem, obecnie jest redaktorem w wydawnictwie. W 2008 r. otrzymał Nagrodę Déry, a w 2012 r. Nagrodę Pétera Balassy za eseje i studia. Jego książka Csücsök zdobyła nagrodę Dziecięcej Książki Roku w 2019 roku i znalazła się na Liście Białych Kruków. Trzy z jego sztuk i cztery z jego sztuk teatru lalek zostały wystawione na scenie. Jest członkiem grupy muzycznej Új Anya i autorem tekstów. Mieszka w Peczu.

Książki: Hamisopera (Fake Opera, recenzje, 2007), A Karácsondi út (Karácsond Road, teksty piosenek, 2009), Rubin Szilárd – pályarajz (Szilárd Rubin – monografia, 2012), Anabázis (Anabasis, eseje i recenzje, 2013), Mit eszik a micsoda? (Co je co? wiersze dla dzieci, 2015), Meteorkövek (Kamienie meteorów, eseje, 2018), Csücsök, avagy a nagy pudinghajsza (Csücsök, czyli wielka pogoń za puddingiem, romans dla dzieci, 2019), Inverz Ophelia (Odwrócona Ofelia, wiersze, 2019).

Miklós Borsik – urodzony w1986 roku. Jest poetą i redaktorem, mieszka w Budapeszcie. Od 2012 roku doktorant na Uniwersytecie Eötvös Loránd (nauki literackie). W 2014 r. wystawił swoje rysunki pod tytułem Vonalmérgezés. W latach 2014-2018 wraz z Ágnes Balajthy redagował serię tomików stowarzyszenia literackiego József Attila Kör. Jego książka poetycka zatytułowana Átoknaptár ukazała się w 2020 r. W 2021 r. wygrał grant literacki Józsefa Attili przyznawany przez Ferencváros.

Valentina Bakti (Valentina Baktijarević) poetka, tłumaczka, aktorka, twórczyni kolaży, libertynka, astronautka. Jej pierwsza książka poetycka „Između” została opublikowana przez Antolog Publishers w Skopje, a druga „Slomiti kosti” przez Dibidus Publishers w Belgradzie. Jest jedną z organizatorek Festiwalu Poezji w Skopje i gospodynią comiesięcznego wieczoru muzyczno-poetyckiego „Vazda bilo” w przestrzeni artystycznej Kvaka 22. Współredaguje magazyn literacko-artystyczny astronaut.ba oraz antologię poezji miłosnej bludnistih.com.

Stefan Mitić Tićmi (Leskovac), pisarz, scenarzysta i mruk. Twórczość: „I Got Caught by Dolls” (ARTE, 2015) “I am Akiko” (LAGUNA, 2018) „Moss Coat” (LAGUNA, 2020) „There, Within Reach of Pain” (POVELJA, 2020) „Jam on a Cloud” (film krótkometrażowy, 2021). Powieści „Płaszcz z mchu” i „Jestem Akiko” zostały zaliczone przez magazyn White Ravens, wydawany przez Międzynarodową Bibliotekę Młodzieżową w Monachium, do 200 najlepszych książek dla dzieci na świecie. Na podstawie książki „Jestem Akiko”, która została również uhonorowana nagrodą „Politikin Zabavnik” oraz „Dziecięca książka roku” na Międzynarodowym Festiwalu Trg od knjige w Herceg Novi, w maju 2021 roku powstała sztuka teatralna o tym samym tytule w koprodukcji Festiwalu Teatru Ekologicznego dla Dzieci i Młodzieży oraz Centrum Kultury Pančevo, w reżyserii Milji Mazarak i w wykonaniu Sofiji Mijatović. Została również wybrana najlepszą sztuką festiwalu przez profesjonalne i pedagogiczne jury ASITEŽ w 2022 roku. W produkcji jest animowany film krótkometrażowy “I am Akiko”, wspierany przez Serbskie Centrum Filmowe i Bułgarskie Centrum Filmowe (prod. To Blink Animation – Vojin Vasović, reżyser – Damir Romanov). Natomiast film krótkometrażowy, oparty na niepublikowanym opowiadaniu Stefana „Guguto Memeto”, został nakręcony w Banja Luce. Tićmi jest jednym z założycieli dawnej małej bezpłatnej biblioteki – Omladinski klub Ančiki – z ilością ponad 5000 książek, której projekt został nagrodzony specjalną nagrodą za entuzjazm przez Fundację Tanji Petrović. Poeta mieszka w Belgradzie.

Milica Milosavljević poetka i krytyczka urodzona w Čačaku w 1991 roku. Jej poezja była publikowana w różnych czasopismach literackich i na portalach, a za swoją twórczość zdobyła nagrody, w tym Nagrodę Biblioteki Milutina Bojića i Festiwalu Dni Poezji w Zaječarze. Brała również udział w festiwalach literackich oraz wydarzeniach w Serbii i za granicą, a jej poezja została przetłumaczona na kilka języków. Oprócz poezji Milica pisze opowiadania i recenzje literackie, a także zredagowała antologię współczesnej poezji z byłej Jugosławii. Ukończyła Wydział Filologiczny w Belgradzie i pracuje jako lektorka.

Danilo Brakočević aktor i poeta urodzony w 1994 roku w Belgradzie. Ukończył studia licencjackie i magisterskie z aktorstwa na Akademii Sztuk Pięknych w Nowym Sadzie, a także studiował edukację teatralną w Norwegii. Następnie otrzymał stypendium na wydział komunikacji międzykulturowej w Akademii Teatralnej w Szanghaju w Chinach. Jego wiersze były publikowane w czasopismach literackich, a sztuka „U ljusci jajeta” znalazła się na krótkiej liście do nagrody Sterijino pozorje za oryginalny dramat krajowy w 2019 roku. Jego zbiór krótkich form „Sitnice” zdobył nagrodę Skc Kragujevac w 2022 roku.

Marija Dragnić poetka urodzona w Nikšić w 1990 roku. Jej poezja była publikowana w różnych czasopismach literackich i na portalach, a ona sama wydała kilka książek poetyckich, w tym „Konfabulacije”, „Mi, marije” i „Treća neuništiva stvar”. Zdobyła nagrody za swoją twórczość, w tym drugie miejsce na regionalnym festiwalu poezji. Marija bierze też udział w różnych festiwalach i wydarzeniach literackich oraz pracuje jako redaktorka i tłumaczka.

Aleksa Krstić autor zbioru poezji „Chłopcy z bloku wschodniego”. Jest laureatem Young Dis Award, przyznawanej przez City Library Cacak, za debiutancki tomik poezji. Jego poezja została opublikowana na platformach takich jak Pages, Astronaut, man-magazine, Lustful Verse oraz w antologiach: „Manuscripts 45″, „Secret City”, antologia Milo Boškovića i antologia „Sunny Side of the Street”. Jest członkiem zespołu C4, który organizuje wieczory poetycko-muzyczne.

Andela Djokić laureatka nagrody Timok Lyre Award w 2021 roku. W 2022 roku wydała swój debiutancki tomik poezji „Fear of Rivers”. Jest współautorką filmu „Poezja w centrum uwagi”. Jej wiersze zostały opublikowane w antologiach takich jak „Secret city” z warsztatów pisarskich PPM Enklava, czasopiśmie teorii literatury „Fields” oraz na licznych portalach internetowych poświęconych literaturze i kulturze. Pisze zarówno poezję, jak i prozę, uczy języka norweskiego i zajmuje się muzyką.

Jelena Marinkov – laureatka nagrody Djura Djukanov Award za zbiór opowiadań „Released Stories”, nagrody „Ball in Elemir” w 2017 roku za opowiadanie humorystyczno-satyryczne oraz pierwszej nagrody w konkursie eseistycznym o Dis w 2020 roku. Jej debiutancki zbiór poezji „Kwarantanna w piekle” z 2021 r. otrzymał prestiżową nagrodę Branko Award, a ten zbiór wierszy znalazł się na krótkiej liście do serbskiej nagrody Milicy Stojadinovic. Obecnie jest doktorantką na wydziale literatury serbskiej.

Maša Seničić otrzymała nagrodę Young Dis Award za swój debiutancki zbiór poezji „Ocean”, a w 2019 roku opublikowała drugi tomik „Intermittent Like Weekend Settlements”. Jest laureatką nagrody Dusana Vasiljeva za rok 2019. Współkuratorka programu Brave Balkans w ramach Belgradzkiego Festiwalu Filmów Autorskich, a także jedna z założycielek Filmkultura i mentorka w programach edukacyjnych stowarzyszenia. Ponadto angażuje się w dokumentowanie poprzez fotografię i pisanie. Jest zaangażowana w interdyscyplinarne publikacje i projekty, z których jeden to wystawa „Złote wybrzeże: Archiwalno-artystyczna podróż przez jugosłowiański kompleks hotelowy”.

Eltti Oskar Kinnunen występuje pod pseudonimem scenicznym Runopoju. Jest aktywistą i jednym z założycieli Queer Poetry Night. W swoich wierszach zajmuje się m.in. kryzysem klimatycznym, doświadczeniem trans, solidarnością i różnymi formami miłości. Kinnunen ukończył szkołę średnią w 2022 roku i od tego czasu występuje w sztuce KOKOUS w Helsińskim Teatrze Studenckim oraz organizuje comiesięczne wydarzenia Queer Poetry Night w Helsinkach. Ważną częścią jego podróży artystycznej jest odkrywanie krzyżowania się społeczności i sztuki.

Bianka Rolando  – ur. 1979 roku w rodzinie polsko-włoskiej. Artystka sztuk wizualnych oraz poetka i pisarka. Absolwentka poznańskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 2017 r. uzyskała stopień doktora habilitowanego sztuk plastycznych na Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi. Jej zbiór opowiadań Rozmówki włoskie (2007) został nagrodzony Medalem Młodej Sztuki w dziedzinie literatury (2009), za poemat Biała książka (2009) otrzymała Nagrodę im. Kazimiery Iłłakowiczówny za najlepszy debiut poetycki roku i wyróżnienie w Ogólnopolskim Konkursie Literackim “Złoty Środek Poezji” 2010. Stypendystka Dachstein:Cult.